ໃນຍຸກໂລກາພິວັດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ຂໍ້ມູນເປີດ (Open Data) ໄດ້ກາຍມາເປັນເຄື່ອງມືທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບການເພີ່ມຄວາມໂປ່ງໃສ, ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງພົນລະເມືອງ, ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດດິຈິຕອນ. ສໍາລັບ ສປປ ລາວ, ການພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນເປີດພາກລັດເປັນໂອກາດອັນສໍາຄັນໃນການສ້າງຄວາມເຊື່ອໝັ້ນລະຫວ່າງລັດຖະບານ ແລະ ປະຊາຊົນ, ສົ່ງເສີມການລົງທຶນ, ແລະ ປັບປຸງການບໍລິການສາທາລະນະ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ການປະຕິບັດໃນຄວາມເປັນຈິງແມ່ນພົບກັບຄວາມທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງທີ່ຕ້ອງການການແກ້ໄຂຢ່າງເປັນລະບົບ.

ຄວາມທ້າທາຍຫຼັກ

1. ຄວາມທ້າທາຍດ້ານໂຄງສ້າງພື້ນຖານເຕັກໂນໂລຊີ

ການເຊື່ອມຕໍ່ອິນເຕີເນັດທີ່ຈໍາກັດ

ໂຄງສ້າງພື້ນຖານດ້ານໂທລະຄົມມະນາຄົມຂອງລາວຍັງບໍ່ທັນແຜ່ກະຈາຍຢູ່ທົ່ວທຸກພາກພື້ນ, ໂດຍສະເພາະໃນເຂດຊົນນະບົດ ແລະ ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ. ນີ້ເປັນອຸປະສັກໃນການເຂົ້າເຖິງ ແລະ ໃຊ້ປະໂຍດຈາກລະບົບຂໍ້ມູນເປີດຂອງທຸກພາກສ່ວນໃນສັງຄົມ.

ລະບົບເຊີເວີ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງໄຊເບີ

ການລົງທຶນໃນລະບົບເຊີເວີທີ່ໝັ້ນຄົງ ແລະ ມາດຕະການຄວາມປອດໄພທາງໄຊເບີຍັງມີຄວາມຮຽກຮ້ອງ. ນີ້ສ້າງຄວາມເປັນຫ່ວງກ່ຽວກັບຄວາມເຊື່ອຖືໄດ້ຂອງລະບົບ ແລະ ຄວາມປອດໄພຂອງຂໍ້ມູນສາທາລະນະ.

2. ຄວາມທ້າທາຍດ້ານກົດໝາຍ ແລະ ນະໂຍບາຍ

ຂາດກອບນະໂຍບາຍທີ່ຊັດເຈນ

ປັດຈຸບັນຍັງບໍ່ມີກົດໝາຍສະເພາະກ່ຽວກັບການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນເປີດ, ມາດຕະຖານການປົກປ້ອງຄວາມເປັນສ່ວນຕົວ, ແລະ ກົນໄກການຄວບຄຸມຄຸນນະພາບຂໍ້ມູນ. ສິ່ງນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ແນ່ນອນໃນການດໍາເນີນການ.

ການປະສານງານລະຫວ່າງອົງກອນ

ລະບົບລັດມີລັກສະນະການແບ່ງແຍກພາລະກິດຕາມກະຊວງ ແລະ ໜ່ວຍງານ. ການປະສານງານເພື່ອສ້າງມາດຕະຖານຂໍ້ມູນຮ່ວມກັນເປັນສິ່ງທ້າທາຍ.

3. ຄວາມທ້າທາຍດ້ານຊັບພະຍາກອນມະນຸດ

ຂາດແຄນບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄວາມຊໍານານ

ການພັດທະນາ ແລະ ເບິ່ງແຍງລະບົບຂໍ້ມູນເປີດຕ້ອງການບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄວາມຮູ້ດ້ານເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ການຄຸ້ມຄອງຂໍ້ມູນ, ແລະ ຄວາມເຂົ້າໃຈກົດໝາຍ. ປັດຈຸບັນລາວຍັງຂາດແຄນກໍາລັງຄົນໃນດ້ານນີ້.

ການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ການພັດທະນາວຽກວິຊາສະເພາະ

ການລົງທຶນໃນການຝຶກອົບຮົມພະນັກງານລັດໃຫ້ມີຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບການຈັດການຂໍ້ມູນເປີດຍັງບໍ່ພຽງພໍ.

4. ຄວາມທ້າທາຍດ້ານວັດທະນະທໍາອົງກອນ

ຄວາມລັງເລໃນການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນ

ວັດທະນະທໍາການເກັບກໍາຂໍ້ມູນໄວ້ເປັນຄວາມລັບຍັງຄົງມີຢູ່ໃນຫຼາຍອົງກອນລັດ. ການປ່ຽນແປງທັດສະນະຄະຕິນີ້ຕ້ອງການເວລາ ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມ.

ຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດກ່ຽວກັບຜົນປະໂຍດ

ຫຼາຍໜ່ວຍງານຍັງບໍ່ເຫັນຄວາມສໍາຄັນ ແລະ ຜົນປະໂຍດຂອງການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນເປີດຕໍ່ກັບການພັດທະນາປະເທດ.

5. ຄວາມທ້າທາຍດ້ານຄຸນນະພາບຂໍ້ມູນ

ການຂາດມາດຕະຖານທີ່ເປັນເອກະພາບ

ຂໍ້ມູນທີ່ແຕ່ລະໜ່ວຍງານເກັບກໍາມັກຈະມີຮູບແບບ, ມາດຕະຖານ, ແລະ ຄຸນນະພາບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ນີ້ເຮັດໃຫ້ການປະສານ ແລະ ນໍາໃຊ້ຂໍ້ມູນລວມກັນເປັນໄປໄດ້ຍາກ.

ການປັບປຸງຂໍ້ມູນທີ່ບໍ່ທັນເວລາ

ລະບົບການປັບປຸງຂໍ້ມູນໃນຫຼາຍໜ່ວຍງານຍັງເຮັດດ້ວຍມື ແລະ ບໍ່ທັນເວລາ, ເຮັດໃຫ້ຂໍ້ມູນທີ່ເຜີຍແຜ່ບໍ່ຄ່ອຍທັນສະໄໝ.

6. ຄວາມທ້າທາຍດ້ານການເງິນ

ງົບປະມານຈໍາກັດ

ການພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນເປີດຕ້ອງການການລົງທຶນໃນດ້ານເຕັກໂນໂລຊີ, ການຝຶກອົບຮົມ, ແລະ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍດໍາເນີນງານຕໍ່ເນື່ອງ. ງົບປະມານທີ່ຈໍາກັດເປັນອຸປະສັກສໍາຄັນ.

ການຂາດການສະໜັບສະໜູນທາງດ້ານການເງິນຈາກພາກເອກະຊົນ

ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງພາກເອກະຊົນໃນການສະໜັບສະໜູນການພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນເປີດຍັງມີຈໍາກັດ.

ແນວທາງແກ້ໄຂ ແລະ ຂໍ້ສະເໜີແນະ

1. ການສ້າງກອບນະໂຍບາຍ ແລະ ກົດໝາຍ

ອອກແບບ ແລະ ຜ່ານກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຂໍ້ມູນເປີດ

ສ້າງມາດຕະຖານການປົກປ້ອງຄວາມເປັນສ່ວນຕົວ

ກໍານົດບົດບາດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງແຕ່ລະໜ່ວຍງານ

ການມີຄະນະກໍາມະການລະດັບຊາດທີ່ໃຫ້ຄວາມສໍາຄັນ, ຊີ້ນໍາ ແລະ ຊຸກຢູ້

2. ການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດ

ຈັດໂຄງການຝຶກອົບຮົມທີ່ເປັນລະບົບ

ການແລກປ່ຽນປະສົບການກັບປະເທດອື່ນໆ

3. ການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານ

ການຂະຫຍາຍເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ

ການພັດທະນາລະບົບການເກັບຮັກສາຂໍ້ມູນ

ການເສີມສ້າງມາດຕະການຄວາມປອດໄພ

4. ການສ້າງຄວາມຮ່ວມມື

ການເປັນຫຸ້ນສ່ວນກັບພາກເອກະຊົນ

ການຮ່ວມມືກັບອົງການສາກົນ

ການປະສານງານລະຫວ່າງກະຊວງ ແລະ ໜ່ວຍງານ

5. ການສ້າງວັດທະນະທໍາການແບ່ງປັນ

ການສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຜົນປະໂຫຍດຂອງຂໍ້ມູນເປີດ

ການສ້າງແຮງຈູງໃຈສໍາລັບການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນ

ການສ້າງຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນການນໍາໃຊ້ຂໍ້ມູນເປີດ

ບົດສະຫຼຸບ

ການພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນເປີດພາກລັດຂອງ ສປປ ລາວ ຍັງຄົງພົຍກັບຄວາມທ້າທາຍຫຼາຍດ້ານ, ແຕ່ຫາກໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂຢ່າງເປັນລະບົບ ແລະ ມີແຜນການທີ່ຊັດເຈນ, ສປປ ລາວສາມາດພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນເປີດທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ການພັດທະນາປະເທດໃນອະນາຄົດ. ສິ່ງສໍາຄັນແມ່ນການມີເຈດຕະນາທາງການເມືອງທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ການລົງທຶນທີ່ຕໍ່ເນື່ອງ, ແລະ ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງທຸກພາກສ່ວນໃນສັງຄົມ. ການພັດທະນາລະບົບຂໍ້ມູນເປີດບໍ່ພຽງແຕ່ຈະຊ່ວຍເພີ່ມຄວາມໂປ່ງໃສຂອງລັດຖະບານເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຈະເປັນພື້ນຖານສໍາຄັນສໍາລັບການພັດທະນາເສດຖະກິດດິຈິຕອນ ແລະ ການສ້າງນະວັດຕະກໍາໃນ ສປປ ລາວ ອີກດ້ວຍ.